ναρθήκιο

το (Α ναρθήκιον) [νάρθηξ]

νεοελλ.

βοτ. (κατά την παραδοσιακή ταξινόμηση) γένος μονοκότυλων φυτών τής οικογένειας τών λειριιδών

αρχ.

1. μικρό τεμάχιο ή σχίζα νάρθηκα

2. ιατρ. μικρή ράβδος η οποία συνήθως τοποθετούνταν μαζί με άλλες όμοιες ράβδους για να υποστηρίξει και με δεύτερη επίδεση την πρώτη επίδεση τραύματος ή κατάγματος ενός μέλους τού σώματος με σκοπό την αποφυγή ερεθισμού και την πλήρη ακινησία του

3. το φυτό ασφόδελος.